라틴어 문장 검색

Nemora sunt convenientissima, quae vcstiuntur quercu, subere, fago, cerris, ilicibus, oleastris, termitibus, corylis, pomiferisque silvestribus, ut sunt albae spinae, Graecae siliquae, iuniperus, lotus, pampinus, cornus, arbutus, prunus, et paliurus, atque achrades pyri.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 7권, 9장 6:3)
namque ille tulit radicitus altas fagos ac recto proceras stipite laurus, non sine nutanti platano lentaque sorore flammati Phaethontis et aeria cupressu.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 64 11:4)
Felices arbores putantur esse quercus aesculus ilex suberies fagus corylus sorbus, ficus alba, pirus malus vitis prunus cornus lotus.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XX. 2:4)
Quod quacumque venis, Cosmum migrare putamus Et fluere excusso cinnama fusa vitro, Nolo peregrinis placeas tibi, Gellia, nugis.
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, LV1)
'Bellus homo est, flexos qui digerit ordine crines, Balsama qui semper, cinnama semper olet;
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, LXIII5)
Tam bene rara suo miscentur cinnama nardo, Massica Theseis tam bene vina favis;
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, XIII3)
Quod semper casiaque cinnamoque Et nido niger alitis superbae Fragras plumbea Nicerotiana, Rides nos, Coracine, nil olentis:
(마르티알리스, 에피그램집, 6권, LV1)
Unguenta et casias et olentem funera murram Turaque de medio semicremata rogo Et quae de Stygio rapuisti cinnama lecto, Inprobe, de turpi, Zoile, redde sinu.
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, LIV1)
per tot ducta viros a Belo, primo rege Assyriorum, ut ab antiquo durantia cinnama Belo usque ad Belum, patrem Didonis, qui et ipse Assyrius fuit, quamvis alio nomine pater Didonis fuisse dicatur.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 6421)
hinc est patulae recubans sub tegmine fagi.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEXTVM COMMENTARIVS., commline 2836)
plerique duas certas volunt ipsius testimonio, ultimam, ut "extremum hunc", (et primam, ut) in georgicis "Tityre, te patulae cecini sub tegmine fagi";
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, poem pr, commline 134)
annorum scripsisse bucolica, unde etiam ipse in fine georgicorum "audaxque iuventa, Tityre, te patulae cecini sub tegmine fagi". et dicit Donatus, quod etiam in poetae memoravimus vita, in scribendis carminibus naturalem ordinem secutum esse Vergilium:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, poem pr, commline 141)
tityre tu patulae r. sub t. fagi inducitur pastor qui- dam iacens sub arbore securus et otiosus dare operam cantilenae, alter vero quomodo cum gregibus ex suis pellitur finibus:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA PRIMA., commline 11)
quod autem eum sub fago dicit iacere, alle- goria est honestissima, quasi sub arbore glandifera, quae fuit victus causa:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA PRIMA., commline 15)
antea enim homines glandibus vescebantur, unde etiam fagus dicta est ἀπο` τοῦ φαγεῖν. hoc videtur dicere:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA PRIMA., commline 16)

SEARCH

MENU NAVIGATION